Je bent continu aan het swipen op een datingapp, continu op zoek naar een partner die bij je past. Ken je dat gevoel?

Ook ik was zo. Ik heb vele uren verslonden achter datingsapps. Veel kortstondige relaties en dates, maar telkens als het iets leek te worden, dan brak of ik het af, of de ander. En begrijpen deed ik het nooit.

Verlatingsangst is die constante angst dat de ander je zal verlaten. Dat je niet goed genoeg bent. Dat je het weer gaat verpesten. Je voelt je vaak onzeker, klampt je vast of cijfert jezelf weg om de liefde maar niet te verliezen.

Bindingsangst is precies het tegenovergestelde: zodra het te dichtbij komt, voel je de drang om afstand te nemen. Je wordt benauwd van het idee dat iemand te veel van je wil. Je wil wel liefde, maar zodra het serieus wordt, haak je (onbewust) af.

Het is een dynamiek. De ene keer uit het zich als verlatingsangst, de andere keer als bindingsangst. En soms wissel je ze zelfs af, afhankelijk van wie je tegenover je hebt.

Vaak ontstaat dit patroon al in de kindertijd. Je leert onbewust: liefde is voorwaardelijk. Op dat moment ben je afhankelijk van je ouders of verzorgers, en ga je er alles aan doen om toch die liefde te ontvangen. Dit is vaak de oorzaak van hoe verlatings- en bindingsangst ontstaan.

Als je bijvoorbeeld ouders had die emotioneel afwezig waren, ga je misschien heel hard je best doen. Lief zijn, aanpassen, stil zijn, presteren. Alles om aandacht of bevestiging te krijgen. Je leert dat je liefde moet verdienen. Dit kan leiden tot verlatingsangst.

Of juist het tegenovergestelde: als liefde onvoorspelbaar of verstikkend was, leer je al vroeg om jezelf te beschermen. Door afstand te houden. Je gevoel uit te schakelen. Onafhankelijk te zijn. Dat patroon kan later weer terugkomen als bindingsangst.

Beide vormen komen voort uit een innerlijke overtuiging dat liefde niet veilig is. En het gekke is: dit alles gebeurt vaak onbewust. Je herhaalt in je volwassen relaties wat je als kind hebt ervaren, in de hoop het dit keer wél goed te doen.

Wat kun je hieraan doen?

Alles begint met het herkennen van het patroon. Vraag jezelf af: welke overtuigingen heb ik eigenlijk over mezelf waardoor ik verlatingsangst en/of bindingsangst ervaar?

Bijvoorbeeld:

 • Ik ben niet goed genoeg

 • Als ik mezelf laat zien, word ik verlaten

 • Liefde betekent controle verliezen

 • Ik moet sterk en onafhankelijk zijn om niet gekwetst te worden

Een eerste stap kan zijn om al die overtuigingen eens op papier te zetten. Zo maak je ze bewust. En bewustzijn is de start van verandering.